Trasa wiedzie przez: Rożnów, Gałążczyce, Sulisław, GRODKÓW Magnuszowice, Żelazną, Głębocko.
Msza św. po drodze w kościele pw. św. Michała Archanioła w GRODKOWIE. Godz. 20.30. RADOSZOWICE. Nawiedzenie pielgrzymki przez kopię cudownej figurki Matki Bożej Strażniczki Wiary z Barda.
Baza noclegowa w RADOSZOWICACH.

 ***

Pielgrzymkowa świąteczna codzienność w oczach pierwszego Głównego Przewodnika, Ks. Romualda…

… I tak nastał wieczór i poranek, DZIEŃ DRUGI. Środa, 3 sierpnia 2016

Wstaliśmy o 5.00 rano przy śpiewie z radia „Maryja” – „Zacznijcie wargi nasze chwalić Pannę Świętą”. Następnie popłynęło z głośników na żywo : „niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”. Pątnicy słyszalnie odpowiedzieli: „na wieki wieków, amen!” „Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn i Duch Święty…” Tym razem głośniej wybrzmiało: „AMEN!”

O 6.00 w drodze.  Dobrze po 8.30 już 10,5 km za nami. Pierwszy odpoczynek w bardzo gościnnych Gałążczycach. Na płycie boiska poustawiane samochody. Na oścież otwarte bagażniki. Przed niektórymi nawet wystawione stoły. Kanapki, kanapeczki, bułki, bułeczki, kawa prawdziwa i zbożowa, herbata, mleko i kakao… Cud jedzenie! Ale przede wszystkim uśmiechnięte szczerze twarze, pałające ciepłem serca. Tak, jak powinno być w normalnej, dobrej rodzinie.

Po odpoczynku znowu w drodze. Tym razem celem jest Grodków. Przegościnni Misjonarze św. Wincentego a’Paulo. Piękna Msza św. w kościele św. Michała Archanioła. Ewangelia
o Syrofenicjance, która nie obraziła się na Pana Jezusa. Wyglądało na to, że jej odmawia i to w niezbyt elegancki sposób. Ale…taka jest matka, gdy idzie o dobro dziecka. Nieustępliwa.
A przy tym pełna wiary, kultury i mądrości. „O, niewiasto, wielka twoja wiara! Niech ci się stanie…” Jeśli ziemska matka może tyle wyprosić, to co dopiero niebieska.

Końcówka kazania poszybowała w kierunku wieczornego apelu. Ma przecież
przybyć do nas Maryja w znaku Cudownej Figurki z Barda. Do specjalnej stągwi będziemy „wlewać” wypisaną na kartkach „wodę” naszego życia. Wszystko, co małe, brzydkie, grzeszne, z czym sobie nie możemy poradzić. Niech Maryja powie Jezusowi: „popatrz… nie mają… i tego…i tego… Powtórz cud z Kany i przemień im wodę bylejakości w wino wysokich lotów!”

Obecność bardzkiej Matki ma dla nas znaczenie szczególne. 50 lat od Jej koronacji. A było to w roku  tysiąclecia Chrztu Polski. Do tego jeszcze badania z ostatniej chwili potwierdziły wiek Figurki: przełom IX i X stulecia. Czyli: przybyła do nas wraz z chrześcijaństwem. Jest to wystarczający powód, by i dzisiaj odnowić chrzcielne przymierze. I „dzisiaj”, bo wczoraj także odnawialiśmy. Takich odnów nigdy dość.

Cudowna Figurka dotarła do nas o 20.30. Delegacji przewodził O. Łukasz, Redemptorysta. Przyjechał też specjalnie aż zza Bielska Ks. Biskup Adam Bałabuch. Nie pytaliśmy, ale na pewno nabiera tam sił do dalszej pracy biskupiej. Przebył ponad 200 km. Po wszystkim znowu 200 km z powrotem. Jak się nie wzruszać …

Matkę Bożą i naszą przywitaliśmy na skraju radoszowickich błoni. Wszyscy trzymali
w rękach płonące świece. Przepiękny widok. Wzruszająca atmosfera. Na wskroś religijna. Od czasu do czasu modliły się po swojemu małe dzieci wydając indiańskie okrzyki. Nikomu to nie przeszkadzało, nawet wręcz przeciwnie – radowało.

Procesyjnie doszliśmy do miejsca przewodniczenia. Jest to ładna trwała wiata na wałach wiejskiego stadionku. Wprowadzenie w klimat uczynił po mistrzowsku Ks. Damian Fleszer, szef Grupy „4”. Znakomitą rolę odegrał w przygotowaniu i przeprowadzeniu modlitewnego misterium Jarosław Komorowski, charyzmatyczny katecheta z Kudowy i Kłodzka. Przepięknie grała i śpiewała zjednoczona sekcja wokalno-muzyczna pod batutą Jadzi Adamskiej z Kamieńca Ząbkowickiego. Jest po prostu DOBRA!!!

Wysłuchaliśmy ewangelię o Kanie Galilejskiej. Natchnione teksty przeplatane były mądrą narracją. Potem dzielenie się ewangelią. 5 minut! Mieliśmy wybrać kogoś, kogo nie znamy, albo mało znamy. Kogoś, z kim nie jesteśmy na codzień. 2 i pół minuty mówię do- a później 2 i pół minuty słucham. Najpierw chwila konsternacji. W chwilę potem rozległo się nad boiskiem ni to mruczenie, ni to murmurando… Było w tym coś tajemniczego
i urzekającego zarazem… Ks. Biskup Adam też się od razu włączył.

Punkt następny to „wlanie” do stągwi kartek z wypisanymi słabościami, problemami, kłopotami itd. Była o tym mowa wcześniej.

Na koniec podsumowanie przez Ks. Biskupa, słowo O. Łukasza, który przywiózł Figurkę, biskupie błogosławieństwo Cudowną Figurką, odprowadzenie Maryi do samochodu i około 23.00 udanie się na spoczynek.

POWRÓT